ROOD POTLOOD

 

Voor de gemeenteraadsverkiezingen hoefde ik niet na te denken welke partij en welke persoon ik zou kiezen. Een van mijn kennissen stond voor het eerst op de lijst van een plaatselijke partij. Niet alleen omdat het een kennis was, maar zeker ook omdat ik vertrouwen in hem had, maakte ik het juiste vakje rood op het stemformulier.

 

Maar dat ging niet helemaal naar mijn zin. Ik moest namelijk een potlood gebruiken dat al klaar lag in het stemhokje. Maar amper een paar weken, nadat weliswaar de meeste coronamaatregelen afgeschaft waren, vond ik het gebruik van hetzelfde potlood, door honderden stemmers, niet zo n goed idee. Er was ook geen gelegenheid om daarna mijn handen te ontsmetten.

 

Ik had begrepen dat op andere stembureaus voldoende potloden aanwezig waren, voor elke stemmer één. Ik wist zelfs dat er een stad was waar de gemeentenaam op het stempotlood was verwerkt. Je mocht dat potlood na het stemmen meenemen, als een soort aandenken. Helaas was dat bij mijn stembureau niet het geval, waardoor ik een beetje teleurgesteld naar huis ging.

 

Maar ‘s avonds kwam de aap uit de mouw, hoorde ik later. Bij het opruimen van de spullen zag een van de vrijwilligsters een doos staan die haar nog niet eerder was opgevallen. De doos stond een beetje verscholen achter reserve-materiaal dat voor het stemmen bedoeld was. Tot haar schrik zag ze dat de doos helemaal gevuld was met rode potloden. Toen begreep ze pas dat het de bedoeling was geweest, om elke stemmer een eigen potlood te geven.  Haar kleur werd daarna even rood als die van de potloden.

 

Voor meer verhalen klik hier